Ενώ η ανάλυση στοιχείων από 188 χώρες δείχνει ότι το 22% του παγκόσμιου πληθυσμού (1,7 δισ. άνθρωποι) θα μπορούσαν να χρειαστούν επιπλέον προστατευτικά μέτρα δεν θα εμφανίσουν σοβαρή COVID-19 όλοι οι άνθρωποι με υποκείμενες νόσους αν μολυνθούν.

Οι ερευνητές κατέληξαν ότι ποσοστό 4% (349 εκατομμύρια) αυτών των ανθρώπων θα χρειάζονταν νοσηλεία.

Ο καθηγητής Andrew Clark, ελπίζει ότι οι υπολογισμοί θα φανούν χρήσιμο σημείο έναρξης για το σχεδιασμό μέτρων προστασίας όσων έχουν αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν βαριά.

Στους παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσηση από τον νέο κορωνοϊό, περιλαμβάνονται η καρδιοπάθεια, η χρόνια νεφρική νόσος, ο διαβήτης και χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, σύμφωνα με τον ΠΟΥ και δημόσιους οργανισμούς των ΗΠΑ και της Βρετανίας.

Η έρευνα εστίασε σε χρόνιες υποκείμενες νόσους και δεν περιέλαβε άλλους πιθανούς παράγοντες κινδύνου  για σοβαρή COVID-19, όπως εθνικότητα και οικονομική κατάσταση.

Αυτό σημαίνει, ότι οι υπολογισμοί μπορεί ενδεχομένως να μη δίνουν την πλήρη εικόνα αλλά χρησιμεύουν ως σημείο εκκίνησης για τους σχεδιασμούς των αρχών.

Παγκοσμίως, λιγότερο από το 5% των ανθρώπων κάτω των 20 ετών έχουν τουλάχιστον μια υποκείμενη πάθηση που θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο σοβαρής COVID-19, σε σύγκριση με άνω του 66%, ανθρώπων 70 ετών και άνω.

Στις ηλικίες 15- 64 υπολογίζεται ότι το 23% έχουν τουλάχιστον μια υποκείμενη νόσο, σύμφωνα με την έρευνα. Αν και το ποσοστό είναι παρόμοιο σε άντρες και γυναίκες, ερευνητές δήλωσαν ότι οι άντρες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να νοσηλευτούν για COVID-19.

Ο κίνδυνος να χρειαστούν νοσηλεία κυμαίνεται από λιγότερο του 1% σε ανθρώπους κάτω των 20 ετών σε σχεδόν 20% όσων είναι 70 ετών και άνω και περισσότερο από  25% σε άντρες άνω των 70.

Στις ηλικίες κάτω των 65 ετών, περίπου διπλάσιοι άντρες από γυναίκες θα χρειάζονταν νοσηλεία. Στους άνω των 65 ετών, η διαφορά ανάμεσα στα φύλα μειώνεται, επειδή οι γυναίκες ζουν περισσότερο.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο The Lancet Global Health.

Διαβάστε περισσότερα στο iatronet.gr