1η Νοεμβρίου –Πανελλήνια Ημέρα Μεταμοσχεύσεων και Δωρεάς Οργάνων Ιστών Σώματος

Κοινωνία Ώρα μηδέν για τις μεταμοσχεύσεις νεφρού και συμπαγών οργάνων

Γράφει η Ελένη Μπαρμπαλιά,

Η πρώτη Πέμπτη του μήνα Νοεμβρίου εδώ και χρόνια  αφιερώνεται, στις Μεταμοσχεύσεις και την Δωρεά  Οργάνων.

Πανελλήνιες ημέρες, όπως η σημερινή, θα λέγαμε ότι αποτελούν ημέρες αφύπνισης, ενημέρωσης αλλά και σκουντήματος ή και καταγγελιών,  ειδικά σε χώρες όπως η δική μας η οποία υστερεί στον Στρατηγικό  Σχεδιασμό Πολιτικών Υγείας, προκειμένου να αναβαθμιστεί η ζωή αναπήρων, χρονίως πασχόντων και εν γένει των πολιτών που η υγεία τους στα χρόνια της οικονομικής κρίσης διαβαίνει δύσκολους δρόμους.

Η Πανελλήνια Ημέρα Μεταμοσχεύσεων αφορά ασφαλώς και τους πολίτες με Σακχαρώδη Διαβήτη ανεξαρτήτως τύπου , αφού  η διαβητική νεφροπάθεια είναι μία από τις συνηθέστερες μη αναστρέψιμες επιπλοκές που εκδηλώνεται στους διαβητικούς  τύπου 1 και τύπου 2.

Ας δούμε όμως ποια είναι η σημερινή εικόνα των μεταμοσχεύσεων νεφρού και συμπαγών οργάνων στην Ελλάδα που ξεπερνά την οικονομική κρίση και αναμένει την ανάπτυξη. Η απάντηση δίνεται από το δελτίο τύπου του Συλλόγου Νεφροπαθών Θεσσαλονίκης στο οποίο επισημαίνεται:

«Ζούμε σε μια χώρα που διαχρονικά οι Κυβερνήσεις έχουν εκτός των σχεδιασμών τους τη δωρεά οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις, υποβαθμισμένο τον ΕΟΜ τόσο σε σχέση με τις υποδομές του όσο και με το ανθρώπινο δυναμικό του και σε μερικές περιπτώσεις αδιάφορο επιστημονικό προσωπικό στις ΜΕΘ που είναι επιφορτισμένες με το καθήκον της επιλογής της δωρεάς οργάνων.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στην Ελλάδα, ως το τέλος ως το τέλος του Οκτώβρη του 2018, υπήρξαν μόνο 35 δότες και πραγματοποιήθηκαν μόνο 54 μεταμοσχεύσεις και οι 54 από συγγενή δότη!!!!!! Μόλις 3,2 δότες ανα εκατομμύριο πληθυσμού, όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ είανι περίπου 20, στην Πορτογαλία 33 και στην Κροατία 38.

Η εναγώνια αναμονή στη λίστα για ένα νεφρικό μόσχευμα ξεπερνά στην Ελλάδα τα 10 χρόνια!!!!!

Στη λίστα αναμονής σήμερα βρίσκονται 1250 νεφροπαθείς!!!»

Ας σημειώσουμε με τη σειρά μας , εδώ στο Diabeteslife, ότι το κόστος της μεταμόσχευσης είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με το κόστος της αιμοκάθαρσης. Αλιεύοντας στοιχεία από το διαδίκτυο διαβάζουμε για το θέμα της κοστολόγησης των δύο ιατρικών πράξεων σε άρθρο της Καθημερινής του έτους 2010: «Η μεταμόσχευση είναι κρίσιμη για τη ζωή εκατοντάδων ανθρώπων κάθε χρόνο στη χώρα μας. Αξίζει όμως να υπογραμμιστεί και η σοβαρή οικονομική διάσταση ιδιαίτερα δε, σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που διέρχεται η χώρα μας.

Με τη μεταμόσχευση, η ιατρική φροντίδα (και το αντίστοιχο κόστος) ενός ασθενούς ανεπάρκειας τελικού σταδίου για ένα ή και παραπάνω όργανα, μετατρέπεται σε ιατρική φροντίδα ενός ανθρώπου που βρίσκεται σε «ανoσοκαταστολή» χάρη στη μεταμόσχευση. Το κόστος φροντίδας στη δεύτερη περίπτωση είναι πολύ χαμηλότερο.»

Μερικά δεδομένα του πρόσφατου παρελθόντος λίγο πριν την οικονομική κρίση μπορούν να διαφωτίσουν για το επίπεδο κόστους: Στις 31/12/2009 υπήρχαν στην Ελλάδα 1.000 περίπου ασθενείς στη λίστα αναμονής για μεταμόσχευση νεφρού. Στο σύνολο τους, οι ασθενείς αυτοί βρίσκονται σε καθεστώς αιμοκάθαρσης, δηλαδή 3-4 φορές την εβδομάδα είναι καθηλωμένοι επί 3-4 ώρες σε μηχανή αιμοκάθαρσης, γνωστή και ως «τεχνητό νεφρό», ή έχουν περιτοναϊκή κάθαρση».

Από αυτό το μικρό απόσπασμα καταλαβαίνουμε ότι η όλη υπόθεση δεν αφορά μόνο στο οικονομικό κόστος αλλά και στο ψυχικό κόστος των ασθενών. Αφορά εν τέλει την ίδια την ποιότητα της ζωής μας.

Στα προλεγόμενα θα πρέπει να επισημάνουμε ότι πολλοί ασθενείς, που χρήζουν μεταμόσχευσης, όπως  νεφροπαθείς,  ηπατοπαθείς, πνευμονοπαθείς, συμπολίτες μας με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια, αναζητούν την τύχη της μεταμόσχευσης σε κέντρα του εξωτερικού όπως η Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία και άλλες ανεπτυγμένες χώρες!!!

 Μονόδρομο αποτελούν τα Μεταμοσχευτικά Κέντρα Εξωτερικού, ειδικά για τους διαβητικούς νεφροπαθείς που βρίσκονται στην αιμοκάθαρση ή στην περιτοναϊκή διάλυση (εναλλακτική μέθοδος κάθαρσης που πραγματοποιείται στο σπίτι) και στους οποίους συνίσταται ιατρικά   η διπλή μεταμόσχευση παγκρέατος ή νησιδίων του  και νεφρού.

Τυχεροί λοιπόν όσοι κατάφεραν να υπερπηδήσουν ένα σωρό γραφειοκρατικά εμπόδια για να προχωρήσουν σε μεταμόσχευση στο εξωτερικό!!! Αναπάντητο όμως και το ερώτημα γιατί στη χώρα μας δεν γίνονται τέτοιου είδους μεταμοσχεύσεις. Όχι δα και αναπάντητο! Μόλις πριν δόθηκε η απάντηση  από τον Σύλλογο Νεφροπαθών Θεσσαλονίκης:  . Ζούμε σε μια χώρα που διαχρονικά οι Κυβερνήσεις έχουν εκτός των σχεδιασμών τους τη δωρεά οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις,