Διαβητικό πόδι: «Φρένο» στους ακρωτηριασμούς με μεταμόσχευση δέρματος
Φρένο στους ανεξέλεγκτους ακρωτηριασμούς των διαβητικών ποδιών μπορεί να βάλει μια σύγχρονη μέθοδος με μεταμόσχευση δέρματος από τον ίδιο τον ασθενή, η οποία εφαρμόζεται εδώ και χρόνια στην Περούτζια της Ιταλίας.
Συγκεκριμένα ένα κομμάτι δέρματος παίρνεται από τον ίδιο τον ασθενή και αφού καλλιεργηθεί στο εργαστήριο μεταμοσχεύεται πάνω στο διαβητικό έλκος και έτσι σώζονται τα πόδια των διαβητικών που εμφανίζουν έλκη, τα οποία μπορεί να εξελιχθούν σε γάγγραινα και να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό εφόσον δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα. Η επέμβαση διαρκεί από μισή έως μία ώρα και σε δύο-τρεις ημέρες ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του. Το σημαντικό είναι ότι αποφεύγεται ο κίνδυνος απόρριψης του μοσχεύματος, αφού αυτό προέρχεται από τον ίδιο τον πάσχοντα.
Τα παραπάνω ανέφερε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου η ειδική γραμματέας της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας – Πανελλήνιας Ένωσης Ενδοκρινολόγων, διευθύντρια Ενδοκρινολογικού τμήματος στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας “Άγιος Παντελεήμων”, Γεωργία Κάσση. Σύμφωνα με την ίδια, το κόστος αυτής της θεραπείας, η οποία δεν εφαρμόζεται στην Ελλάδα, είναι υψηλό καθώς ανέρχεται στις 2.000-3.000 ευρώ, ωστόσο είναι χαμηλό αν συγκριθεί με τον ακρωτηριασμό, ο οποίος μαζί και με την αναπηρία που προκαλεί κοστίζει πολύ περισσότερο.
«Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου θα υπάρχει κλινικό φροντιστήριο, όπου η Ιταλίδα Κριστιάνα Βερμίλι από το εξειδικευμένο κέντρο της Περούτζια, το οποίο είναι ένα από τα δέκα καλύτερα του κόσμου στο θέμα του διαβητικού ποδιού, θα μας παρουσιάσει τη μέθοδο αυτή. Η ομάδα που εφαρμόζει τη μέθοδο αποτελείται από δύο ενδοκρινολόγους και μια καλά εκπαιδευμένη νοσηλεύτρια χειρουργείου» επισήμανε η κ. Κάσση και συμπλήρωσε ότι «θα μπορούσε να γίνει εκπαίδευση και των Ελλήνων ενδοκρινολόγων στη μέθοδο αυτή, ώστε να βοηθηθούν οι διαβητικοί και στη χώρα μας».
«Ανοιχτή πληγή» οι ακρωτηριασμοί στην Ελλάδα
Σύμφωνα με την ίδια, οι ακρωτηριασμοί παραμένουν ανοιχτή πληγή για την Ελλάδα, γεγονός για το οποίο ευθύνονται τόσο οι ασθενείς που αμελούν να ελέγχουν συστηματικά τα πόδια τους, όσο και οι γιατροί οι οποίοι δεν κάνουν εκτεταμένο έλεγχο.
«Κάθε γιατρός πρέπει να ελέγξει τα κάτω άκρα του διαβητικού ασθενούς ακόμη και με τα χέρια του. Πρέπει να κάνει μια νευρολογική εκτίμηση, να εξετάσει την κατάσταση των αρτηριών. Είναι σημαντικό το πόδι να είναι θερμό κι αν υπάρχει τραύμα να διατηρείται η ιδανική υγρασία» είπε η κ. Κάσση.
Παράλληλα ανέφερε ότι οι διαβητικοί πρέπει να κάνουν πελματογράφημα, ώστε να βρουν το κατάλληλο πέλμα για τους ίδιους, και στη συνέχεια να επιλέγουν τα παπούτσια τους προσέχοντας να είναι φτιαγμένα από ειδικό δέρμα και να μην έχουν ραφές που να ακουμπούν στην πληγή που μπορεί να έχουν στα πόδια τους.