FEATUREDΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗΖΩΗ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΗΤΗ

Η άσκηση μπορεί να καθυστερήσει την εξέλιξη του Διαβήτη τύπου 1

Η άσκηση στην αρχή της διάγνωσης, μπορεί να καθυστερήσει την πρόοδο του Διαβήτη τύπου 1 σύμφωνα με νέα Έρευνα.

Ερευνητικές ομάδες από τα Πανεπιστήμια του Birmingham και του Exeter κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που ακολουθούν ένα πρόγραμμα γυμναστικής, κατά τη διάγνωσή τους με Διαβήτη τύπου 1, μπορούν να επεκτείνουν τον «μήνα του μέλιτος» μέχρι και 4 φορές σε σύγκριση με εκείνους που δεν αθλούνται.

Τι είναι ο «μήνας του μέλιτος»

Πιστεύεται ότι περίπου το 60% των ενηλίκων που έχουν πρόσφατα διαγνωστεί με Διαβήτη τύπου 1 βιώνουν μια περίοδο κατά την οποία τα Β-κύτταρα του παγκρέατος εξακολουθούν να δουλεύουν μερικώς και το σώμα είναι ακόμα ευαίσθητο στην ινσουλίνη. Έτσι, δεν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα εξωτερικής ορμόνης (ινσουλίνης). Ο γνωστός δηλαδή «μήνας του μέλιτος».

Η μελέτη

Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 17 άτομα από τρεις κλινικές στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα οποία είχαν πρόσφατα διαγνωσθεί με Διαβήτη τύπου 1. Τα άτομα αυτά είχαν ένα σημαντικού επιπέδου καθημερινό πρόγραμμα άσκησης. Από την άλλη, στην έρευνα πήραν μέρος και άτομα τα οποία επίσης είχαν πρόσφατα διαγνωσθεί με τύπου 1 και ήταν της ίδιας ηλικίας, φύλου και βάρους, αλλά δεν αθλούταν.

Τα αποτελέσματα της μελέτης, που παρουσιάστηκαν στο φετινό Διαβητολογικό Βρετανικό Επαγγελματικό Συνέδριο, έδειξαν ότι οι άνθρωποι που ακολουθούσαν ένα πρόγραμμα γυμναστικής είχαν «μήνα του μέλιτος» που διήρκεσε, κατά μέσο όρο, 4 φορές περισσότερο (28,1 μήνες) από εκείνους που δεν αθλούταν (7,5 μήνες).

Σημαντικά οφέλη για τον Διαβήτη

Ο επικεφαλής της μελέτης, Dr Parth Narendran, του Πανεπιστημίου του Birmingham δήλωσε: «Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι η άσκηση μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο για τους ανθρώπους που έχουν πρόσφατα διαγνωστεί με Διαβήτη τύπου 1. Είδαμε ότι η άσκηση παρατείνει τον «μήνα του μέλιτος» μέσω ενός συνδυασμού βελτίωσης του τρόπου με τον οποίο το σώμα αποκρίνεται στην ινσουλίνη, και διατηρώντας τη λειτουργία των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας. Αυτό θα μπορούσε να έχει σημαντικά οφέλη σε άτομα με Διαβήτη τύπου 1, συμπεριλαμβανομένου του βελτιωμένου ελέγχου της γλυκόζης αίματος, των λιγότερων επεισοδίων υπογλυκαιμίας και του μειωμένου κινδύνου επιπλοκών που σχετίζονται με την πάθηση. Τώρα, χρειάζεται να γίνουν κλινικές δοκιμές για να διερευνηθούν οι μηχανισμοί στους οποίους βασίζεται αυτό».

Η Δρ Elizabeth Robertson, υπεύθυνη της έρευνας, δήλωσε στο Diabetes UK: «Αυτή είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες έχουν εξετάσει την επίδραση της άσκησης σε άτομα που έχουν πρόσφατα διαγνωστεί με Διαβήτη τύπου 1. Τα αποτελέσματα είναι πολύ συναρπαστικά και υποδηλώνουν ότι η άσκηση θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην καθυστέρηση της εξέλιξης της πάθησης, η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να βοηθήσει στην προστασία από μακροπρόθεσμες επιπλοκές».

Από το diabetestimes.co.uk

 

Μοιραστείτε το: