FEATUREDΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΕΣΝΕΑ

Ορμονικό «δεσμό» έχουν Διαβήτης και Υπέρταση

Ο Διαβήτης και η Υπέρταση έχουν έναν κοινό δεσμό, την ορμόνη αλδοστερόνη, σύμφωνα με νέα αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American Heart Association.

Η αλδοστερόνη έχει ήδη διαπιστωθεί ότι εμπλέκεται στην εκδήλωση της υπέρτασης. Αλλά τώρα οι ερευνητές του Πολιτειακού Ιατρικού Κέντρου Wexner στο Οχάιο, υποστηρίζουν ότι τα άτομα με υψηλότερα επίπεδα αλδοστερόνης έχουν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να εκδηλώσουν Διαβήτη τύπου 2. Επίσης παρατήρησαν ότι υπήρχε συσχετισμός μεταξύ αλδοστερόνης και Διαβήτη σε συγκεκριμένες φυλετικές ομάδες.

Τι είναι η αλδοστερόνη

Η αλδοστερόνη είναι η ορμόνη που βοηθά τον οργανισμό να συγκρατήσει το νάτριο και επίσης ρυθμίζει τα επίπεδα των υγρών.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή της μελέτης Δρ Τζόσουα Τζοζεφ, ενδοκρινολόγο στο αμερικανικό πανεπιστήμιο «η αλδοστερόνη μπορεί να αυξήσει πόσο νάτριο απορροφούν οι νεφροί. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τα συνολικά επίπεδα των υγρών στο σώμα αυξάνονται και τα αιμοφόρα αγγεία συστέλλονται. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εκδήλωση υπέρτασης».

Στον Διαβήτη τύπου 2, η αλδοστερόνη μπορεί να επηρεάσει πόση ινσουλίνη χρησιμοποιεί ο οργανισμός. Η ινσουλίνη αντλεί τη γλυκόζη από τα τρόφιμα και την παρέχει στα κύτταρα του σώματος ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο.

«Δύο βασικές αιτίες της εκδήλωσης Διαβήτη τύπου 2 είναι η αντίσταση στην ινσουλίνη ή η εξασθενημένη παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας. Η αλδοστερόνη έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί αντίσταση ινσουλίνης στους μυς και εξασθενεί επίσης την έκκριση ινσουλίνης από το πάγκρεας», εξηγεί ο Δρ Τζοζεφ.

Ο ερευνητής και οι συνεργάτες ήδη σχεδιάζουν κλινική μελέτη για να αποδείξουν αν υπάρχει σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ αλδοστερόνης και Διαβήτη και έχουν λάβει σχετική χρηματόδοτηση από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ.

Η μελέτη

Στην παρούσα μελέτη, πάντως, ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 1.600 άτομα που είχαν συμμετάσχει σε μελέτη για την αθηροσκλήρωση. Οι συμμετέχοντες ήταν από διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες των ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια των 10,5 ετών της μελέτης, πάνω από 100 εκδήλωσαν Διαβήτη τύπου 2.

Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι τα άτομα που είχαν αυξημένη αλδοστερόνη είχαν υπερδιπλασιο κίνδυνο να εκδηλώσουν Διαβήτη τύπου 2. Οι αφρικανικής καταγωγής αμερικανοί είχαν σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο, ενώ οι ασιατικής καταγωγής σχεδόν δεκαπλάσιο.

Οι ερευνητές σπεύδουν να σημειώσουν ότι είναι πρόωρο να ληφθούν οποιαδήποτε μέτρα, οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πράγματα για να μειώσουν τα επίπεδα της αλδοστερόνης, όπως με υγιεινή διατροφή, υγιές βάρος, τακτική άθληση και αποχή από το κάπνισμα.

Από το in.gr

Μοιραστείτε το: