FEATUREDΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗΖΩΗ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΗΤΗ

Νίκος Λαμπρούλης: «Έμπνευση για να πάω ένα χιλιόμετρο παρακάτω αποτελεί κάθε άνθρωπος με Διαβήτη»

«Στόχος μου είναι να συνεχίσω να είμαι υγιής, και το τρέξιμο με έχει βοηθήσει πολύ μέχρι στιγμής» εξομολογείται ο Νίκος Λαμπρούλης σε μια συνέντευξη εφ’ όλη της ύλης για το τρέξιμο και τον Διαβήτη στη ζωή του.

Η βασική σας ασχολία στη ζωή;

Είμαι 36 ετών. Ασκώ το επάγγελμα του ασφαλιστικού συμβούλου εδώ και 10 χρόνια.

Γιατί τρέχετε;

Το γιατί τρέχω είναι μια ερώτηση με απαντήσεις που μεταβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Στα 26 μου, διαγνώστηκα με διαβήτη τύπου 1, κάνω καθημερινά 4 ενέσεις ινσουλίνης. Μετά το πρώτο φυσιολογικό μούδιασμα, ξεκίνησα να τρέχω για να χάσω βάρος, ώστε να μπορώ να ρυθμίσω καλύτερα τις τιμές του σακχάρου. Αργότερα μου γεννήθηκε η ιδέα της συμμετοχής σε αγώνες τρεξίματος, με σκοπό την προβολή του μηνύματος «τρέχω για να αλλάξω τον διαβήτη».

Ποιος είναι ο στόχος σας; 

Στόχος μου είναι να συνεχίσω να είμαι υγιής, και το τρέξιμο με έχει βοηθήσει πολύ μέχρι στιγμής. Είμαι σε διαρκή επικοινωνία με φίλους διαβητικούς, με γονείς παιδιών με νεανικό διαβήτη, τους μεταφέρω την εμπειρία μου και στόχος μου είναι να τους πείσω να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.

Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένος;

Δεν χρειάζομαι κάποιο ιδιαίτερο κίνητρο. Μου αρέσει πολύ να τρέχω, να σχεδιάζω τις προπονήσεις μου, ανυπομονώ για τη στιγμή που θα πάω για προπόνηση.

Έχετε κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ-φετίχ που φοράτε στο τρέξιμο;

Δεν έχω κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ φετίχ, αλλά πάντα έχω στη ζώνη μου ή στο σακίδιο έναν μετρητή σακχάρου.

Τρέχετε μετά μουσικής; Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;

Στο βουνό δεν ακούω μουσική, προτιμώ να χάνομαι στα μονοπάτια, να ξεχνιέμαι στις σκέψεις μου. Οι προπονήσεις στα «ισιάδια» είναι διαφορετική ιστορία. Ακούω διάφορα αγαπημένα τραγούδια, από Τσιτσάνη μέχρι Manu Chao, και αγαπημένο τραγούδι τώρα τελευταία το “Rumba de Barcelona”.

Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;

Τίποτα δεν με ρίχνει στο τρέξιμο, αλλά για να είμαι ειλικρινής τις προπονήσεις με «γρήγορα» κομμάτια, δεν τις προτιμώ!

Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;

Με ανεβάζει ένα long run με καλή παρέα στο Σέιχ Σου και μια τρεξιματική βόλτα στην αγαπημένη μου Άνω Πόλη στη Θεσσαλονίκη, στα Κάστρα.

Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;

Οι σκέψεις αλλάζουν με κάθε βήμα. Σκέφτομαι την οικογένειά μου, τον επόμενο αγώνα, το γεύμα αποκατάστασης!

Aπό που αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;

Έμπνευση αποτελεί κάθε άνθρωπος με διαβήτη, έχω μεγάλη επιθυμία να του δείξω πόσο καλύτερη μπορεί να γίνει η ζωή του με την ενασχόλησή του με το τρέξιμο, με τον αθλητισμό, με το περπάτημα, με όποια είδους άσκηση επιλέξει.

Το τρέξιμο είναι για εσάς και διαλογισμός; Νιώθετε ότι σας ωφελεί και ψυχικά;

Το τρέξιμο είναι διαλογισμός, είναι ψυχοθεραπεία, είναι παράθυρο για να ξεφύγουμε. Νιώθω ότι μεγαλύτερα είναι τα ψυχικά οφέλη που έχω αποκομίσει παρά τα σωματικά. Έχω γίνει πιο πειθαρχημένος, έχω μάθει να βάζω στόχους, να είμαι υπομονετικός. Το τρέξιμο έχει μια αργή διαδικασία βελτίωσης, και η περίοδος αυτή είναι μάθημα.

Είναι αλήθεια ότι προκαλεί έναν γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένος νιώθετε;

Ο εθισμός εξηγείται νευροφυσιολογικά, με τις ενδορφίνες, ορμόνες που παράγονται στον εγκέφαλο. Εγώ απλώς νιώθω ελεύθερος, χαρούμενος όταν τρέχω, ίσως να είμαι εξαρτημένος από τα συναισθήματα αυτά.

Έχετε λάβει μέρος σε αγώνες; Τι σας έμεινε από την εμπειρία;

Έχω τη χαρά να είμαι μέλος της ομάδας της Novo Nordisk, μιας φαρμακευτικής εταιρείας που τρέχει ένα παγκόσμιο project, με σκοπό να διαδώσει τα οφέλη της άσκησης στους διαβητικούς. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, παίρνω μέρος σε αρκετούς αγώνες, είναι μια πολύ όμορφη εμπειρία, και η αντιμετώπιση των συναθλητών μου είναι συγκινητική.

Έχετε τρέξει σε μαραθώνιο; Αν όχι, ονειρεύεστε να το κάνετε;

Έχω τρέξει 4 μαραθώνιους σε άσφαλτο, 2 μαραθώνιους στον Όλυμπο, ονειρεύομαι ακόμα πιο μεγάλους αγώνες!

Ποια είναι η κορυφαία σας επίδοση έως σήμερα;

Κάθε τερματισμός που με βρίσκει υγιή με κάνει ευτυχισμένο. Κορυφαία επίδοση θεωρώ τον αγώνα που έκανα στις 16/4 στην Ροδόπη, στο Rodopi Challenge 50 miles. Η διαχείριση των τιμών του σακχάρου, η τροφοδοσία μου κατά τη διάρκεια του αγώνα, για να αποφύγω την υπογλυκαιμία ήταν μια πρόκληση. Ο τερματισμός ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας υγιεινό σνακ;

Το παστέλι, και κάθε τι όπου μπορώ να βάλω ταχίνι!

Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;

Όχι κάτι σοβαρό.

Πού τρέχετε συνήθως και γιατί;

Συνήθως τρέχω στο δάσος του Σέιχ Σου και στην Άνω Πόλη. Οι ανηφόρες στα παλιά δρομάκια χτίζουν χαρακτήρα!

Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;

Αν και η Ροδόπη μας χάρισε κάποια μαγευτικά τοπία, το να τρέχεις στο Οροπέδιο των Μουσών στον Όλυμπο και να έχεις απέναντι το Θρόνο του Δία είναι κάτι μαγικό.

Έχετε τρέξει στο σκοτάδι και πού;

Μία φορά μόνο, σε μια ομαδική προπόνηση του Σύλλογου Δρομέων Υγείας Θεσσαλονίκης, στο Σέιχ Σου.

Κάνετε διατάσεις και πότε/πού;

Κάνω διατάσεις, κυρίως πριν από την προπόνηση.

Πώς μετράτε την απόσταση που διανύετε;

Με ένα ρολόι Garmin.

Προτιμάτε να τρέχετε μόνος ή με παρέα;

Οι περισσότερες προπονήσεις είναι μοναχικές, οπότε όταν γίνονται με παρέα είναι μια ευχάριστη αλλαγή.

Έχετε κάνει trail running στο βουνό;

Συνέχεια!

Barefoot (ξυπόλητο) τρέξιμο;

Όχι, δεν το έχω δοκιμάσει.

Αν έχετε σκύλο, τον παίρνετε μαζί στην προπόνηση;

Δεν έχω σκύλο.

Το τρέξιμο σάς βοήθησε να ξεπεράσετε κάποια εξάρτηση;

Δεν είχα κάποια εξάρτηση, σίγουρα με βοήθησε να ρυθμίσω καλύτερα το διαβήτη μου.

Αλήθεια τώρα: Δεν υπάρχουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες που βαριέστε να πάτε για τρέξιμο;

Εβδομάδες ή μήνες, όχι. Κάποιες μέρες… ναι!

Τελικά έχει πλάκα να τρέχεις, ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;

Σίγουρα έχει πλάκα! Γινόμαστε πάλι παιδιά.

Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας;

Πολλοί θέλουν να ξεφύγουν από τα τη ρουτίνα της καθημερινότητας, να ξεσπάσουν από τα προβλήματα, να αλλάξουν λίγο το σύγχρονο καθιστικό τρόπο ζωής… Ο καθένας έχει τους λόγους του. Είναι κάτι ευχάριστο, μακάρι να συνεχιστεί η άνοδος του δρομικού κινήματος.

Έχετε κάποιον αγαπημένο(η) δρομέα;

Κάθε δρομέας που σέβεται τον συναθλητή του, που προσέχει την συμπεριφορά του στους αγώνες, που αγαπάει το βουνό, που είναι πρόθυμος να βοηθήσει έναν άλλο δρομέα, που στέκεται στην γραμμή εκκίνησης κάποιου αγώνα χαμογελαστός, είναι δικός μου άνθρωπος.

Από το andro.gr

Μοιραστείτε το: