ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΗΤΗΣΖΩΗ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΗΤΗΝΕΑΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

Ο Διαβήτης και οι απειλές της ζέστης του καλοκαιριού και των διακοπών

Γράφει ο Νικόλαος Γεωργιάδης
Ιατρός, Ειδικός Παθολόγος, Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας

Οι μετεωρολόγοι μιλούν για 40άρια τις επόμενες μέρες και αυτό πρέπει να το συνυπολογίσουν όλοι, ακόμα και οι υγιείς, πόσο όμως περισσότερο οι διαβητικοί και οι ασθενείς άλλων χρονίων νοσημάτων.

Ο συνδυασμός ζέστης με υγρασία των καλοκαιρινών μηνών με τις υψηλές θερμοκρασίες και οι καλοκαιρινές δραστηριότητες μπορεί να οδηγήσουν ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ σε :

1) Αφυδάτωση και Υπεργλυκαιμία
2) Θερμοπληξία
3) Υπογλυκαιμικά επεισόδια
4) Δερματικές αλλοιώσεις – Διαβητικό πόδι

1) Ένας διαβητικός που βρίσκεται σε ασυνήθιστη ψηλή δραστηριότητα σε σύγκριση με την προηγούμενη καθημερινότητα του (πχ κολύμπι, ποδήλατο, περπάτημα στη ζέστη κλπ), ιδρώνει και αν δεν αναπληρώνει γρήγορα τα υγρά που χάνει οδηγείται σταδιακά σε ΑΦΥΔΑΤΩΣΗ. Αυτή με τη σειρά της συνήθως αυξάνει το ζάχαρο στο αίμα (ΥΠΕΡΓΛΥΚΑΙΜΙΑ) το οποίο ο οργανισμός προσπαθεί να μειώσει διώχνοντας το με την αυξημένη διούρηση που με τη σειρά της χειροτερεύει την αφυδάτωση που χειροτερεύει το ζάχαρο στο αίμα και ο φαύλος κύκλος αναπαράγεται επιδεινώνοντας την υγεία του ασθενούς μας που μπορεί να φτάσει σε κώμα !!! Επίσης οι ενέσεις ινσουλίνης που πιθανόν κάνει ο διαβητικός ή και κάποια διορθωτική δόση, απορροφούνται με αργό ρυθμό από το δέρμα λόγω της  πολύ μειωμένης παροχής αίματος ως συνέπεια της αφυδάτωσης του. Έτσι η αργή απορρόφηση δεν διορθώνει  γρήγορα τα ψηλά επίπεδα γλυκόζης !!!

2) Πολλοί ηλικιωμένοι διαβητικοί παρουσιάζουν διαταραχές στο θερμορυθμιστικό σύστημα του οργανισμού (που βρίσκεται στον υποθάλαμο και μπορεί να είναι είτε εκφυλισμένο ηλικιακά είτε σε ισχαιμία λόγω άλλων προβλημάτων του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος). Αυτοί οι ασθενείς παρά τη ζέστη δεν ιδρώνουν πολύ, ανεβαίνει σταδιακά η θερμοκρασία του σώματος και μπορεί να παρουσιάσουν αρχικά Θερμικές Κράμπες (μυϊκούς πόνους ή σπασμούς) στη συνέχεια Θερμική Εξάντληση (σπασμούς-ωχρότητα-ταχυκαρδία-ζαλάδα-εμετούς και λιποθυμία) και να καταλήξουν σε ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑ με αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, απώλεια συνείδησης και κίνδυνο και για τη ζωή του ατόμου.
Αφυδάτωση και Θερμοπληξία μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνη Διαβητική κετοξεωση. Προσοχή λοιπόν.

3) Οι πιο νέοι διαβητικοί (συνήθως ΣΔτ1) λόγω ζέστης και αυξημένης δραστηριότητας (παιχνίδια κλπ) μπορεί να παρουσιάσουν γρηγορότερη απορρόφηση της ινσουλίνης (λόγω υπεραιμίας από την δραστηριότητα) και να οδηγηθούν σε ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ. Αυτό συχνά γίνεται επειδή και η διατροφή αλλάζει σε πιο ελαφριά και η κίνηση είναι πιο έντονη (περίπατοι κλπ). Ίσως λοιπόν θα πρέπει να σκεφτεί κανείς να ελαττώσει τις δόσεις της ινσουλίνης (μετά βέβαια τον κατάλληλο έλεγχο)
— Το αλκοόλ επίσης επίσης διαταράσσει σημαντικά τις τιμές του ζαχάρου, προκαλώντας αφυδάτωση (μια και χρειάζεται πολύ νερό ο οργανισμός μας για να το μεταβολίσει) ή επηρεάζει την ικανότητα μας να διώξουμε θερμότητα και έτσι εμφανίζονται συχνά υπογλυκαιμικές κρίσεις.
— Συμβουλή: πριν το μπάνιο στη θάλασσα, μετρήστε το Σάκχαρο ( <100 φάτε κάτι, >200 διορθώστε λίγο, αλλά με γνώμονα καλύτερα λίγο ”γλυκός” παρά υπογλυκαιμικός)

4) Οι καλοκαιρινές δραστηριότητες συχνά ωθούν τους διαβητικούς να γίνουν απρόσεκτοι και να
— τραυματίζουν πέλματα και δάκτυλα ποδιών από αιχμηρά αντικείμενα που βρίσκονται πεταμένα-κρυμμένα στην άμμο, πέτρες, ή από αχινούς ή από λάθος χρήση παπουτσιών, χωρίς κάλτσες κλπ
— παρουσιάσουν ηλιακό έγκαυμα της ραχιαίας επιφάνειας του άκρου ποδός
— μολυνθούν από μύκητες περπατώντας ξυπόλητοι σε ντουζιέρες ή και στην άμμο
Τα ανωτέρω δείχνουν την ιδιαίτερη φροντίδα που πρέπει να δείχνουν όλοι οι διαβητικοί για τα πόδια τους, με χρήση κατάλληλων υποδημάτων, καλτσών που επιτρέπουν στο πόδι να αναπνέει, αντιηλιακών, πετσέτες για στέγνωμα των ποδιών και των πτυχών κλπ. Ας σημειώσουμε δε ότι πολλοί διαβητικοί παρουσιάζουν μειωμένη αίσθηση του πόνου (λόγω διαβητικής νευροπάθειας) και μπορεί να τραυματιστούν εύκολα χωρίς να το καταλάβουν.

ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ θα ήθελα να τονίσω τη προσοχή που πρέπει να δείξουν οι διαβητικοί στη μεταφορά και φύλαξη των φαρμάκων (χαπιών και κυρίως της Ινσουλίνης) αλλά και των αναλωσίμων (μετρητές και ταινίες μέτρησης)

Να βρίσκονται σε μέρος σκιερό με θερμοκρασίες μέχρι 30 βαθμούς, μέσα σε προστατευμένη τσάντα, χωρίς ιδιαίτερη υγρασία (προσοχή στις παγοκύστεις μεταφοράς να μην τα κάνουν όλα μούσκεμα). Σε περίπτωση ταξιδιού με αεροπλάνο, δεν βάζουμε τίποτα στις αποσκευές γιατί οι θερμοκρασίες στις αποθήκες είναι κάτω του μηδενός !!!

ΑΡΑ ΤΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΑΖΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ Ο ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΣ:

1) Φάρμακα-Ινσουλίνες και Αναλώσιμα σε επαρκείς ποσότητες (ας είναι λίγο παραπάνω και σίγουρα 2 μετρητές σακχάρου)
2) Κανονικό Ημερολόγιο Αυτοελέγχου (όχι φέιγβολάν)
3) Μια-δυο ενέσεις Glucagen ή spray Baqsimi ή/και GlucoTabs για υπογλυκαιμία
4) Τσαντάκι μεταφοράς φαρμάκων και αναλωσίμων
5) Τσαντάκι Α’ Βοηθειών (οινόπνευμα, γάζες, βαμβάκι κλπ)
6) Αντιηλιακό με υψηλό δείκτη προστασίας
7) Φάρμακα για ναυτία-εμετούς (ταξίδι), για διάρροιες, αντιπυρετικά, αντιαλλεργική αλοιφή και για τσιμπήματα
8) Κατάλληλα ελαφριά ρούχα (όχι στενά, συνθετικά), καπέλο, κατάλληλα παπούτσια-κάλτσες, παπούτσια θαλάσσης
9) Κατάλληλο καλαθάκι για σνακ, φρούτα, νερό κλπ
10) Να γνωρίζετε όπου πάτε, που είναι το Κέντρο Υγείας ή το Νοσοκομείο και να έχετε μαζί σας μια μικρή έκθεση του γιατρού σας με τη διάγνωση και τα φάρμακα που λαμβάνετε (και στα αγγλικά για το εξωτερικό)

 

Νικόλαος ΓεωργιάδηςΝικόλαος Γεωργιάδης
Ιατρός, Ειδικός Παθολόγος, Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας

 

 

 

 

Μοιραστείτε το: