Ομάδες Θεραπευτικής Εκπαίδευσης (ΟΜΘΕ) της δεκαετίας του 2000

Η Μαριάννα Μπενρουμπή μας μιλάει για το παρελθόν το παρόν και το μέλλον στον Διαβήτη

Η παθολόγος –διαβητολόγος Μαριάννα Μπενρουμπή δεν χρειάζεται συστάσεις. Για δεκαετίες ήταν η ψυχή και η δύναμη του Διαβητολογικού Κέντρου στο Νοσοκομείο «Πολυκλινική» Αθηνών». Η Μαριάννα Μπενρουμπή θα βρίσκεται κοντά μας στην διημερίδα που διοργανώνει ο ΣΥΔΑ στις 29 & 30 Νοεμβρίου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Παγκόσμια Ημέρα για τον Διαβήτη.

Όσοι έχουμε ζήσει με την Μαριάννα Μπενρουμπή γνωρίζουμε ότι συνδυάζει την επιστημονική γνώση με την ευγένεια και την ενσυναίσθηση, που πρέπει να έχει ο γιατρός για να κατανοήσει τον πάσχοντα διαβητικό και τις δυσκολίες με τις οποίες θα έρθει αντιμέτωπος , όχι μόνο στη θεραπευτική διαδικασία αλλά σε όλο το φάσμα των καθημερινών δραστηριοτήτων του.

Η Μαριάννα Μπενρουμπή μαζί με άλλους γιατρούς, μεταξύ των οποίων, ο αείμνηστος Χάρης Βασιλόπουλος, προσπάθησαν να συστηματοποιήσουν το θέμα της θεραπευτικής εκπαίδευσης για τον διαβήτη δημιουργώντας μία Ομάδα Εργασίας Θεραπευτικής Εκπαίδευσης (ΟΜΘΕ) στις αρχές του 2000, στην οποία εκτός των προαναφερθέντων συμμετείχαν και άλλοι παθολόγοι –διαβητολόγοι όπως οι κ. κ. Στέλλα Ηρακλειανού, κ Απ. Τσαπάς, . Κ. Καζάκος, και ενδοκρινολόγοι μεταξύ των οποίων οι κ.κ Β. Βλασσοπούλου, κ. Βάσω Βασιλείου, Μαρία Καλαρρύτου, Εφη Κούκου . Στα μέλη της ΟΜΘΕ συγκαταλέγονταν και επαγγελματίες υγείας ( νοσηλευτές/τρις επισκέπτριες υγείας διαιτολόγοι).

Θα μπορούσαμε να πούμε όσοι παλιοί διαβητικοί γνωρίζαμε το διαβήτη από τη δεκαετία του 70, 80 ότι αυτή η Ομάδα Εργασίας ήταν ότι πιο πρωτοποριακό είχαμε ζήσει ως τότε.

Λίγα λόγια για την ΟΜΘΕ
H O.Μ.Θ.Ε. αποτέλεσε ένα πρώτο σημαντικό βήμα τη δεκαετία 2000 για την προετοιμασία γιατρών , νοσηλευτών και άλλων επαγγελματιών υγείας σε θέματα εκπαίδευσης ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη. Στόχος ήταν γιατροί νοσηλευτές διατροφολόγοι ψυχολόγοι κ.α. να εφοδιαστούν με πρόσθετα προσόντα για να μπορέσουν να εκπαιδεύσουν τους διαβητικούς.
Γνωρίζοντας το παρελθόν, ζώντας το παρόν, κοιτάζοντας στο μέλλον.

Με την Μαριάννα Μπενρουμπή, πρωτεργάτη του εγχειρήματος μαζί με τον Χάρη Βασιλόπουλο συναντήθηκαν ο Αντιπρόεδρος του ΣΥ.Δ.Α. κ. Αναστάσιος Οικονόμου και η Γενική Γραμματέας Ελένη Μπαρμπαλιά για να θέσουν ορισμένα καίρια ερωτήματα για το μείζον θέμα της διαδικασίας της εκπαίδευσης των πασχόντων από διαβήτη και όχι μόνο.

Diabeteslife: Αγαπητή μας γιατρέ, αντλώντας στοιχεία από την εμπειρία σας από την ΟΜΘΕ θεωρείτε ότι σήμερα η αρχική προσέγγιση του επαγγελματία υγείας στο νέο διαγνωσμένο άτομο με διαβήτη ικανοποιείται;
Μ.Μ: Θα αναφερθώ σε νέους που διαγιγνώσκονται με διαβήτη τύπου 1 και όχι στα παιδιά. Αν με την αρχική προσέγγιση εννοούμε την εκμάθηση των βασικών εννοιών σχετικά με τον διαβήτη τύπου 1 , θα έλεγα ότι η ανάγκη αυτή εκπληρώνεται. Αν όμως αναφερόμαστε σε μια προσέγγιση που θα βοηθήσει το άτομο να διαχειριστεί το συναισθηματικό φορτίο που προκαλείται από την εμφάνιση του διαβήτη, νομίζω πως όχι.

Diabeteslife: Για δεκαετίες παρακολουθείτε πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη. Από τη συμμετοχή σας στην ΟΜΘΕ αποκτήσατε μία σφαιρική εικόνα για την παρακολούθηση του διαβητικού από τοθς επαγγελματίες υγείας. Θεωρείτε ότι ο σημερινός επαγγελματίας υγείας καταφέρνει να αντιληφθεί τις ανάγκες του άτομου με Διαβήτη ή του διαβητικού ασθενή ή ακολουθεί με ευλάβεια συγκεκριμένα πρωτόκολλα επικοινωνίας και θεραπείας;
Μ.Μ: Οι νεότεροι γιατροί είναι προσκολλημένοι στις κατευθυντήριες γραμμές και στα πρωτόκολλα. Αυτό δεν είναι αρνητικό αρκεί να μην «χάνεται» ο συγκεκριμένος ασθενής που έχουμε απέναντί μας. Νομίζω ότι στην πλειονότητα τους , όχι όλοι φυσικά, οι επαγγελματίες υγείας φοβούνται να συνδιαλλαγούν με τις ανάγκες του κάθε ασθενή, επειδή δεν νοιώθουν σίγουροι για το πως θα πρέπει να τις διαχειριστούν.

Diabeteslife: Δεν είναι λίγοι οι διαβητικοί πάσχοντες, που ενώ αντιλαμβάνονται τις κατευθυντήριες οδηγίες του επαγγελματία υγείας, εν τέλει δεν τις εφαρμόζουν είτε κάνουν εκπτώσεις με την πάροδο του χρόνου. Ποιοι πιστεύετε ότι είναι παράγοντες που οδηγούν σε αυτό το φαινόμενο.
Μ.Μ: Οι λόγοι είναι πολλοί και διαφορετικοί για τον καθένα. Ένας λόγος είναι τα πιστεύω που έχουμε ως προς τα θέματα που αφορούν την υγείας μας, π.χ «Ότι και να κάνω αν είναι να πάθω την επιπλοκή θα την πάθω». η « δεν πιστεύω ότι κινδυνεύω από κάτι». Η κόπωση που φέρνει η συνεχής ενασχόληση με ένα πρόβλημα υγείας , μπορεί να είναι ένας άλλος λόγος σταδιακής παραίτησης. Όταν η καθημερινότητα γίνεται τόσο επιτακτική που δεν αφήνει χώρο για να ασχοληθεί κανείς με την υγεία του.
Τέλος η έκπτωση στην ενασχόληση με κάποιο πρόβλημα υγείας μπορεί να είναι η πρώτη ένδειξη μιας αρχόμενης κατάθλιψης.

Diabeteslife: Ένα θέμα που το γνωρίζετε πολύ καλά είναι η μετάταξη του διαβητικού τύπου 2 από τα αντιδιαβητικά δισκία στην ινσουλίνη για το οποίο θα υπάρξει ένα διαδραστικό workshop στην εκδήλωση του ΣΥ.Δ.Α. Κάποτε η ινσουλίνη ήταν φόβητρο, ειδικά για τους διαβητικούς τύπου 2 μεγάλης ηλικίας. Που βρισκόμαστε σήμερα, ως προς αυτό το θέμα, δεδομένου ότι επιπλοκές του διαβήτη που οδηγούν σε βαριές αναπηρίες αφορούν και τον τύπου 2;
Μ.Μ: Όταν ξεκίνησα εγώ να ασχολούμαι με τον διαβήτη, το άκουσμα της λέξης ινσουλίνης προκαλούσε τρόμο. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει και αυτό γιατί ενημερώθηκαν οι γιατροί και πέρασαν σιγά σιγά το μήνυμα και στους ασθενείς.
Οι καινούργιες ινσουλίνες δίνουν την δυνατότητα καλής ρύθμισης ζαχάρου με ελάχιστες υπογλυκαιμίες. Οι συσκευές χορήγησης που αντικαταστήσανε τις σύριγγες , βοήθησαν στην εξοικείωση με την ιδέα της ινσουλινοθεραπείας.
Παρά ταύτα, ένα μεγάλο μέρος των ατόμων με διαβήτη τύπου 2 παραμένει χωρίς καλή ρύθμιση λόγω άρνησης για μετάταξη σε ινσουλίνη

Diabeteslife: Το μέλλον για τον διαβήτη είναι οι νέες τεχνολογίες και το υβριδικό πάγκρεας που θα έρθει σύντομα και στη χώρα μας. Πρόσφατα ήρθε στη χώρα μας και το νέο σύστημα στιγμιαίας καταγραφής γλυκόζης. Η εκπαίδευση του διαβητικού αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη χρήση νέων τεχνολογιών. Είναι έτοιμη η επιστημονική κοινότητα για να ενθαρρύνει τους πάσχοντες σε αυτή την κατεύθυνση;
Μ.Μ: Οι νέοι με διαβήτη τύπου 1 είναι πολλές φορές πολύ πιο ενημερωμένοι από τους θεραπευτές τους, δεν χρειάζονται ενθάρρυνση. Αυτό που πρέπει να προσέξει κανείς είναι το μην επαναπαυθεί στην τεχνολογία και χάσει το άτομο. Η συνεχής καταγραφή οι αντλίες συνεχούς έγχυσης , εξαιρετικά τεχνολογικά εργαλεία, μπορεί να είναι παντελώς άχρηστα σε κάποιον που δεν έχει αποδεχθεί το ότι σε νεαρή ηλικία βρέθηκε να παλεύει με χρόνιο νόσημα.

Diabeteslife: Είστε από τους γιατρούς που έχετε δώσει πολλά χώρο του διαβήτη. Πιστεύετε ότι σε θεσμικό επίπεδο έχουν γίνει βήματα για το σχεδιασμό πολιτικών υγείας για τον διαβήτη; Τι θα προσδοκούσατε από την Πολιτεία, ως προς το μεγάλο ζητούμενο που είναι η εκπαίδευση των πασχόντων για τη διαχείριση της νόσου για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους;
Μ.Μ: Θα περίμενα τα Διαβητολογικά ιατρεία και τα κέντρα να αποτελούν προτεραιότητα για το σύστημα υγείας. Να επανδρωθούν με ειδικούς τόσο γιατρούς όσο διαιτολόγους ψυχολόγους, εκπαιδευτές κ.τ.λ. Αυτό όχι μόνο δεν έγινε αλλά η κατάσταση χειροτερεύει δεδομένου ότι όσοι έφυγαν από ανάλογα κέντρα δεν αντικαταστάθηκαν.

Ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας την Μαριάννα Μπενρουμπή, οι οποίες μαζί με την Παθολόγο – διαβητολόγο Στέλλα Ηρακλειανού, την Ενδοκρινολόγο-Διαβητολόγο κ. Μαρία Καλαρύτου και την Επισκέπτρια Υγείας Μcs στη θεραπευτική Εκπαίδευση για τον Διαβήτη κ. Χρ. Μαζιώτη, θα έχουμε τη χαρά να τις ακούσουμε να μιλούν για το σημαντικό εγχείρημα της ΟΜΘΕ την πρώτη ημέρα της διημερίδας του ΣΥ.Δ.Α. 29,30/11/2019 και συγκεκριμένα την Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου 2019, στη συνεδριακή αίθουσα του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, Σεβαστουπόλεως 113 στο ύψος του νοσοκομειου «Ερυθρός Σταυρός», ώρα έναρξης 17:30. Την ίδια ημέρα οι διαβητικοί τύπου 2 θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα διαδραστικό workshop με θέμα τη Μετάταξη του Διαβητικού τύπου 2 στην ινσουλίνη.