ΠΕΡΙ ………ΧΑΛΒΑΔΩΝ !!!

Γράφει ο Νικόλαος Γεωργιάδης
Ιατρός, Ειδικός Παθολόγος, Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας

 

Είναι το γλυκό της Σαρακοστής. Άσε που είναι τόσο ωραίοι όλοι τους, που πολλές φορές άμα αρχίσεις δεν θες να τον αποχωριστείς.

Ποιον όμως προτιμάς, τον σπιτικό ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟ ή του μπακάλη με ΤΑΧΙΝΙ ???

Ας ξεκινήσουμε από τα ………άσχημα. Και οι δυο από θερμίδες είναι ……….κόλαση. Τα 100 γρ. του μπακάλη έχουν περίπου 500 θερμίδες (δεν μπορείς να σφυράς αδιάφορα ……, έτσι δεν είναι?)

Πάμε και στον άλλο, το σπιτικό. Σκεφτείτε και μόνο τη κλασική συνταγή, 1 κούπα λάδι, 2 κούπες σιμιγδάλι, 3 κουπές ζάχαρη, 4 κούπες νερό. Ε τι θέλετε δηλαδη, να είναι διαίτης ??? Δεν γίνεται. Ευτυχώς που υπάρχει το νερό και σώζει λίγο τα προσχήματα κι έτσι τα 100 γρ έχουν περίπου 200 θερμίδες !!!
Α ωραία λοιπόν, θα τρώμε σιμιγδαλενιο !!!

Αμ δεν πάει μόνο έτσι το θέμα φίλοι μου γιατί ότι τρώμε εκτός των θερμίδων πρέπει να μας ενδιαφέρει και τι προσφέρει στον οργανισμό μας. Μας κάνει καλό σε κάτι ή απλά …….., τρώμε ότι να ‘ναι.

Λοιπόν, ο ΧΑΛΒΑΣ ΜΕ ΤΑΧΙΝΙ είναι ένα είδος σούπερφουντ. Πολλά λιπαρά μεν αλλά καλά λιπαρά πολυακόρεστα που μειώνουν την χοληστερίνη, αντιοξειδωτικές ουσίες (λιγνάνες) που προστατεύουν από τα καρδιαγγειακά, βιταμίνη Ε (άλλο αντιοξειδωτικό), Κάλιο για τη ρύθμιση της πίεσης, Μαγνήσιο για το νεύρο μυικό σύστημα και Σελήνιο ένα απαραίτητο για τον οργανισμό ιχνοστοιχείο.

Επίσης το ταχίνι έχει φυτική πρωτεΐνη 6-7 φορές περισσότερη από το σιμιγδάλι προσφέροντας ένα σημαντικό ποσό καλής και ωφέλιμης πρωτεΐνης για τον οργανισμό.

Ο ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟΣ τώρα …….. τι να φτουρίσει. Πρωτεΐνη ελάχιστη, χαμηλής βιολογικής σημασίας, το ελαιόλαδο μερικοί δεν το προτιμούν και βάζουν σπορέλαια για να μην έχει έντονη γεύση λαδιού, άρα πάνε και τα ωφέλη του ελαιολάδου, ιχνοστοιχεία ελάχιστα (δηλαδή τον θάψαμε), μόνο θερμίδες μας δίνει, άντε και γεύση μια και είναι πολύ νόστιμος αν είναι πετυχημένος. Ακόμα και στο γλυκό στοιχείο ο ταχινένιος γίνεται και με μέλι ή γλυκόζη ενώ ο σιμιγδαλένιος μόνο με ζάχαρη.

Από τη μια λοιπόν οι θερμίδες, αλλά με υποστηρικτές την ποιότητα και από την άλλη η μικρότερη θερμιδική επιβάρυνση αλλά χωρίς ιδιαίτερους υποστηριχτές.

Τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω δυο ακόμα στοιχεία :

1) στο χαλβά του μπακάλη, τον τυποποιημένο με ταχίνι, οι βιομηχανίες χρησιμοποιούν πολύ συχνά φοινικέλαιο το οποίο περιέχει σχεδον 50% κορεσμένο λίπος (μοιάζει περισσότερο με το ζωικό λίπος-λέγεται παλμιτικό οξύ = διαβάστε τις ετικετες), που μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση της LDL (κακής) χοληστερίνης και της Apo-B λιποπρωτεϊνης (και οι δυο με αρνητικές επιπτώσεις στα καρδιαγγειακα νοσήματα). Γι’ αυτό ψάξτε την ετικέτα και αποφύγετε όσους περιέχουν φοινικέλαιο. Συνήθως οι λεγόμενοι βιολογικοί χαλβάδες δεν το χρησιμοποιούν !!!

2) ο σπιτικός σιμιγδαλένιος χαλβάς, μπορεί εύκολα να γίνει πολύ πιο υγιεινός. Δηλαδή, το λάδι μπορεί να μειωθεί πάρα πολύ, ας πούμε ένα φλιτζανάκι του καφέ. Επίσης η ζάχαρη μπορεί να μειωθεί στο μισό ή να χρησιμοποιηθεί και μέλι ή κρυσταλλική στέβια ώστε να γίνει πιο προσιτό από θέμα υγιεινης επιβάρυνσης. Πειραματιστείτε.

Δεν θα μιλήσω και για τον τρίτο χαλβά που υπάρχει, ΤΟΝ ΣΑΠΟΥΝΕ ΦΑΡΣΑΛΩΝ, μια και δεν είναι νηστίσιμος, γίνεται με βούτυρο (πω πω αμαρτία ……….) και εγώ τον γουστάρω απίστευτα (Παναγία μου αμάρτησα για ένα χαλβά …..!!!!)

Διαλέχτε λοιπόν μετά από αυτά που σας είπα, πάρτε τις αποφάσεις σας, κάντε την θερμιδοδιατροφική σας αμαρτία ανάλογα και με τα κιλά σας και τις πιθανές σας νοσολογικές καταστάσεις και ……Άγιος ο Θεός !!!

Άντε γεια.

Νικόλαος Γεωργιάδης
Ιατρός, Ειδικός Παθολόγος, Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας