ΠΟΥ: Νέες πολιτικές αποζημίωσης φαρμάκων για πρόσβαση στα αναγκαία φάρμακα για όλους
Η νέα έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) «Οι πολιτικές αποζημίωσης φαρμάκων στην Ευρώπη» εξετάζει τις διάφορες πολιτικές που αυξάνουν την πρόσβαση σε προσιτά φάρμακα.
Βασισμένη σε δεδομένα 45 κρατών από τα 53 που ανήκουν στην ευρωπαϊκή περιφέρεια του ΠΟΥ, η έκθεση προβάλλει ποικίλες εθνικές πρακτικές στοχεύοντας στον εντοπισμό αυτών των πολιτικών που προστατεύουν τις ευάλωτες ομάδες από τις εξωφρενικές πληρωμές για φάρμακα.
Η διασφάλιση ότι όλοι οι πολίτες έχουν ισότιμη πρόσβαση σε βασικά φάρμακα και σε προσιτές τιμές αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του ανθρώπινου δικαιώματος στην υγεία και είναι κρίσιμης σημασίας για καθολική κάλυψη Υγείας.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, η Ευρώπη δεν διαθέτει αρκετά δεδομένα για να προσδιορίσει ποια συστήματα και πολιτικές αποζημίωσης αντιπροσωπεύουν τις βέλτιστες πρακτικές. Ο ΠΟΥ με τη νέα έκθεσή του σκοπεύει να καλύψει αυτό το κενό πληροφοριών.
Η μελέτη έδειξε ότι το ίδιο σύστημα δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις χώρες δηλαδή δεν υπάρχει ιδανικό μοντέλο αποζημίωσης φαρμάκων.
Ωστόσο προσδιορίζει ορισμένες αρχές που βοηθάνε τις πολιτικές να αυξήσουν την πρόσβαση σε φάρμακα με προσιτές τιμές και να προστατεύσουν ευάλωτες ομάδες από το να πληρώνουν υπερβολικές τιμές.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την έκθεση, το να τεθούν προτεραιότητες είναι απαραίτητο. Η επιλογή είναι δύσκολη, αλλά ποτέ δεν θα είναι δυνατόν να χρηματοδοτηθεί το πλήρες κόστος όλων των φαρμάκων.
Επιπλέον, απαραίτητο θεωρείται το να βασίζονται οι αποφάσεις στα καλύτερα διαθέσιμα στοιχεία. Ωστόσο, τα εργαλεία για να γίνει αυτό απαιτούν πόρους και υψηλά ειδικευμένο προσωπικό, γεγονός που μπορεί να αποτελεί πρόβλημα για χώρες με μικρότερο πληθυσμό η χαμηλότερα εισοδήματα.
Μια λύση είναι να προσαρμοστούν οι εκτιμήσεις από άλλες χώρες σε τοπικά πλαίσια, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα στοιχεία / δεδομένα.
Στην έκθεση του ΠΟΥ επίσης ότι όλες οι διαδικασίες πρέπει να είναι διαφανείς και ομαλές.
Οι αποφάσεις αποζημίωσης και η λογική πίσω από αυτές πρέπει να είναι διαθέσιμες στο κοινό, ενώ πολιτικές αποζημίωσης πρέπει να λάβουν ιδιαίτερα υπ’ όψιν τους, τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.
Η ρύθμιση των τιμών και /ή ο ανταγωνισμός μειώνουν τις τιμές και βοηθούν τους ασθενείς καθώς και τους δημόσιους οργανισμούς που πληρώνουν για τα φάρμακα. Πρέπει να διεξάγονται δράσεις ενημέρωσης του κοινού για τα γενόσημα φάρμακα, όταν αυτά είναι διαθέσιμα.
Επίσης, ο ΠΟΥ σημειώνει, ότι η συμμετοχή των ασθενών στη λήψη αποφάσεων έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Τουλάχιστον έτσι έχει αποδειχθεί στις χώρες όπου εφαρμόζεται.
Επιπλέον είναι ζωτικής σημασίας για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αξιολογούν την αποτελεσματικότητα των μέτρων και να αποφασίζουν εάν πρέπει να γίνουν αλλαγές.
Τέλος, οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων πρέπει να εξετάζουν τις συνέπειες των πολιτικών που εφαρμόζουν και να διασφαλίζουν ότι είναι συμβατές με τις συνολικές προτεραιότητές τους για τη δημόσια υγεία. Είναι αναγκαίο να εξισορροπούνται η οικονομικά προσιτή πρόσβαση, η προστασία των ασθενών ώστε να μην πληρώνουν από την τσέπη τους καθώς και οι περιορισμοί του συστήματος, για παράδειγμα οι περιορισμένοι προϋπολογισμοί.