ΣΥ.Δ.Α.: Απαιτούνται σαφείς οδηγίες για την ουσιαστική προστασία των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη από τον COVID-2019
Η ανακοίνωση της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων, δια στόματος του Καθηγητή Κου Σ. Τσιόδρα περί «αρρύθμιστου διαβήτη», ο οποίος αποτελεί παράγοντα κινδύνου και προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας ειδικού σκοπού έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στο χώρο των ατόμων με Σ.Δ.
Οι πάσχοντες αρρύθμιστοι ή ρυθμισμένοι, γνωρίζουμε πολύ καλά από βιωματική εμπειρία αλλά και από συστάσεις θεραπόντων ιατρών ότι ακόμα και στο ανέβασμα πυρετού από κοινή γρίπη ο διαβήτης μας απορυθμίζεται και με ιδιαίτερη δυσκολία τα επίπεδα γλυκόζης επανέρχονται σε φυσιολογικές τιμές. Σε οποιαδήποτε λοίμωξη, πόσο μάλλον σε μία λοίμωξη, όπως ο covid 19, που όλα δείχνουν ότι εγκυμονεί ιδιαίτερους κινδύνους, η άνοδος των τιμών σακχάρου αγχώνει το άτομο με διαβήτη που ασθενεί.
Κορτιζόνες αδρεναλίνες παρέα με τη λοίμωξη οδηγούν σε ένα φαύλο κύκλο και σε εξασθένηση του οργανισμού. Αυτά παραθέτουμε με την απλή γλώσσα του ιδίου του πάσχοντα, που από τη μια διαβάζει οδηγίες της Παγκόσμιας Οργάνωσης για τον Διαβήτη IDF η οποία κατατάσσει τον Σακχαρώδη Διαβήτη στις ευπαθείς ομάδες χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς και ιατρικές εταιρείες με αντικείμενο τους τη νόσο του Σ.Δ., όπως η ΕΔ.Ε. (βλ αναλυτικά παρακάτω), και από την άλλη ακούει τις δηλώσεις των Λοιμωξιολόγων και των αρμοδίων Υπουργών που επαναλαμβάνουν τον όρο «αρρύθμιστος Διαβήτης».
Δικαίως αναρωτιόμαστε ποιος θα κρίνει για έναν εργαζόμενο ότι ο Διαβήτης του είναι αρρύθμιστος;
Ο εργοδότης , ο προϊστάμενος , ή ο θεράπων ιατρός. Ασφαλώς ο θεράπων ιατρός υπό κανονικές συνθήκες είναι ο καθόλα αρμόδιος. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας.
Το ζητούμενο είναι ότι τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη, λόγω του ότι η νόσος και η πορεία της είναι απρόβλεπτη, λόγω του ότι ακόμα και ο ρυθμισμένος διαβητικός μπορεί να απορυθμιστεί από τη μια στιγμή στην άλλη εξαιτίας γεγονότων που αναστατώνουν την ψυχολογία του πέραν των λοιμώξεων που είναι σίγουρο ότι απορυθμίζουν τα επίπεδα γλυκόζης, πρέπει να λάβουν ουσιαστική προστασία και να ενταχθούν στις ευπαθείς ομάδες για τη χορήγηση άδειας ειδικού σκοπού ή εργασίας από το σπίτι όπου είναι δυνατόν βάσει του αντικειμένου εργασίας τους.
Επίσης στο Δελτίο Τύπου της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας όπως αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της στις 12.3.32020 , που δίνει και τις κατευθυντήριες οδηγίες με στόχο την πρόληψη και την αντιμετώπιση του κορωνοϊού από τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ) και των προβλημάτων που ενδεχομένως προκύψουν αναφέρεται μεταξύ άλλων : “……….Τα άτομα με διαβήτη είναι πιο ευάλωτα στις λοιμώξεις και έχουν 2-3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν από τον κορωνοϊό, ανεξάρτητα από το αν συνυπάρχουν ή όχι άλλα προβλήματα υγείας. Σύμφωνα με μήνυμα του Προέδρου του IDF Καθηγητή Andrew Boulton, και για λόγους άγνωστους μέχρι σήμερα, η νόσηση από τον κορωνοϊό φαίνεται ότι εξελίσσεται σχετικά ήπια στα νεότερα άτομα και ιδίως στα παιδιά με ΣΔ τύπου 1. ………”
Με αυτό το σκεπτικό, τα προληπτικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν για προφύλαξη από τον κορωνοϊό στηρίζονται στην «κοινή λογική»:
(1) Η καλή γλυκαιμική ρύθμιση, η φυσική δραστηριότητα/άσκηση και η κατανάλωση τροφών ή ροφημάτων πλούσιων σε αντιοξειδωτικά (όπως φρούτα, λαχανικά, πράσινο τσάι) ενισχύουν την επάρκεια του ανοσοποιητικού συστήματος στην άμυνα του οργανισμού.
(2) Συχνό πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και νερό ή χρήση αλκοολούχου διαλύματος ειδικά πριν το φαγητό και μετά από επίσκεψη σε δημόσιους χώρους. Αποφυγή επαφών ή διατήρηση απόστασης (το λιγότερο 1 μέτρο) από ανθρώπους που έχουν συμπτώματα ή νοσούν εμφανώς. Κάλυψη της μύτης ή του στόματος με χαρτομάντιλο μιας χρήσης σε βήχα ή φτάρνισμα και στη συνέχεια απόρριψη του σε κάδο.
(3) Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν συστήνει τη χρήση απλής χειρουργικής μάσκας στην κοινότητα σε όσους δεν έχουν συμπτώματα αναπνευστικού, ακόμα και σε περιοχές με κρούσματα κορωνοϊού. Η χρήση μάσκας δεν μειώνει την σημασία των άλλων γενικών μέτρων πρόληψης της νόσου και μπορεί να οδηγήσει σε περιττό κόστος και προβλήματα προμηθειών.
(4) Διασφάλιση ότι υπάρχει άμεση πρόσβαση στα τηλέφωνα επείγουσας επικοινωνίας σε περίπτωση ασθένειας και οι ποσότητες φαρμάκων (ιδίως ινσουλίνης) και αναλωσίμων για τον αυτοέλεγχο της γλυκόζης είναι επαρκείς, ώστε να μην χρειαστεί έξοδος από το σπίτι.
(5) Περιορισμός των μη απαραίτητων επαφών και μετακινήσεων, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου συναθροίζονται περισσότερα από 4-5 άτομα…………»
Φτάνει πια με τις ρυθμίσεις «Ναι μεν αλλά»!
Για την πλήρη ενημέρωσή σας στο παρόν Δ.Τ επισυνάπτεται και η σχετική επιστολή προς τον Υπουργό
Υγείας και τον εκπρόσωπο του ΕΟΔΥ Καθηγητή κ. Σ. Τσιόδρα.