Τα μηνύματα του ηθοποιού Νίκου Κουρή για τον νεανικό διαβήτη
Γράφει η Ελένη Μπαρμπαλιά,
Γενική Γραμματέας του Συλλόγου Διαβητικών Αθήνας
Αγαπημένος ηθοποιός του θεάτρου και της τηλεόρασης ο Νίκος Κουρής. Σε μία από τις λιγοστές δημόσιες εμφανίσεις του σε τηλεοπτικές εκπομπές μίλησε στην εκπομπή του ΑΝΤ «The 2Night Show» και στον Γρηγόρη Αρναούτογλου για το θέατρο, την τηλεόραση, την οικονομική κρίση και πως αυτή επηρέασε την καλλιτεχνική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας, ενώ για πρώτη φορά θέλησε να μοιραστεί δημόσια, μετά από επιλογή του, ότι έχει διαβήτη από 13 ετών.
Χείμαρρος ο λόγος του μίλησε για όλα όσα αφορούν τον διαβήτη. Λόγος αληθινός που άγγιξε τον κάθε θεατή και ιδιαίτερα εκείνους τους θεατές, που ο διαβήτης τους εμφανίστηκε κάπου εκεί στη δεκαετία του 80.
Όχι, εμείς εδώ στο Diabeteslife δεν θα πέσουμε στην παγίδα να μιλήσουμε για ηρωϊσμούς και άλλα τέτοια συναισθηματικά που καλύπτουν και επισκιάζουν τα όσα σημαντικά είπε ο Νίκος Κουρής. Ξέρουμε ότι υπάρχουν πολλοί διαβητικοί που δίνουν καθημερινά τον αγώνα τους και καταφέρνουν να αναδειχθούν στο περιβάλλον που ζουν είτε αυτό λέγεται σχολείο είτε οικογένεια είτε χώρος εργασίας.
Ας μην πούμε, όμως, περισσότερα αλλά ας σταθούμε στην ίδια τη συνέντευξη που ανοίγει πόρτα αισιοδοξίας χωρίς να κρύβει τις δυσκολίες.
Ο Νίκος Κουρής εκεί κάπου στο 19ο λεπτό της εκπομπής είπε:
«Για πρώτη φορά θα το πω δημόσια αυτό και το διάλεξα να το κάνω, όχι επειδή είναι κάτι σημαντικό, αλλά επειδή έχει σημασία να το πω. Εγώ έχω ένα πρόβλημα υγείας, είμαι διαβητικός και δεν το έχω πει δημόσια ποτέ….. Δεν ήθελα για κάποιο λόγο δικό μου προσωπικό. Νομίζω ότι τώρα είναι η ώρα να το κάνω, γιατί πια καταλαβαίνω από περιστατικά της ζωής μου ότι έχει νόημα κάποιος άνθρωπος που πετυχαίνει κάτι….
Όταν εγώ το έπαθα αυτό στα 13 μου, το 1987, ήταν σαν να είσαι τελειωμένος ήταν τότε με το Chernobil ΄μαζί . Τα μυαλά των ανθρώπων ήταν τόσο πίσω, που νόμιζες ότι αν είσαι διαβητικός, πρέπει να μπεις στο σπίτι ως άτομο με ειδικές ανάγκες και να μην κάνεις τίποτα στη ζωή σου……
Υπήρχε αυτή η μεγάλη παρεξήγηση ότι ο διαβητικός είναι αυτός που πεθαίνει ή που έχει ζάχαρο και δεν μπορεί να φάει τίποτα. Επειδή δεν ξέρουμε ότι είναι χωρισμένος ο τύπου 1 και τύπου 2 . Αυτό που έχω εγώ είναι ένα μεταβολικό σύνδρομο. Ένα αυτοάνοσο νόσημα. Κάνω ενέσεις ινσουλίνης σε καθημερινή βάση. Η ζωή μου είναι μια μαθηματική εξίσωση……
Και για να κάνω θέατρο υψηλού επιπέδου όπως εγώ επιθυμώ είναι μια μαθηματική εξίσωση… Kαι είμαι πολύ περήφανος που τα καταφέρνω και επειδή τα έχω καταφέρει , νομίζω ότι τώρα μπορώ να το πω….
«Όσοι έχουμε διαβήτη θα το πολεμήσουμε. Όσοι είναι δίπλα μας πρέπει να είναι διακριτικά παρόντες. Δεν πρέπει να αισθάνεσαι καημένος. Το καλύτερο πράγμα που μου έτυχε είναι αυτό. Είναι η πιο μεγάλη μου δύναμη το ότι είμαι διαβητικός» είπε, μεταξύ άλλων, ο Νίκος Κουρής.
Ιδιαίτερα σημαντικά τα λόγια του όταν αναφέρθηκε στη στάση των τρίτων και στο θέμα της αποδοχής. «Ξέρεις πόσα παιδιά είναι διαβητικά και δεν το λένε; Πόσο τεράστιο Εγώ δεν ντρεπόμουν απαντάει στην ερώτηση του . «Αλλά υπήρχε μια μεγάλη δυσκολία στο να το αποδεχτούν οι άλλοι και δεν μπορούν να σε καταλάβουν έτσι κι αλλιώς. Αυτό είναι δεδομένο. Όποιος έχει μία πάθηση αυτή είναι δική του. ¨Όμως το να σε αγκαλιάζουν να το μοιράζεσαι το να κάνεις συζητήσεις για αυτό είναι λίγο πιο εύκολο….
Πρώτα πρώτα είναι κανονικοί άνθρωποι. Πρώτα απ όλα οι γονείς Οι άνθρωποι που μας αγαπούν. Πρέπει να μάθουν να παίρνουν την αναγκαία απόσταση. Πρέπει να είσαι διακριτικά παρών. ……Όσοι είναι δίπλα μας πρέπει να είναι διακριτικά παρόντες. ……….Δεν υπάρχει τίποτα για έναν άνθρωπο από το να αναμετρηθεί με τη δυσκολία του. …….
Δυνατά μηνύματα από ένα βίντεο που ανοίγει πολλά θέματα.