Ένα νέο φάρμακο, η ενέσιμη Σεμαγλουτίδη OZEMPIC υπάρχει πια στη φαρέτρα μας για την αντιμετώπιση του Διαβήτη

Γράφει ο Νικόλαος Γεωργιάδης
Ιατρός, Ειδικός Παθολόγος, Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας

Η ΕΝΕΣΙΜΗ ΣΕΜΑΓΛΟΥΤΙΔΗ OZEMPIC ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣ ΦΑΡΕΤΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΗΔΗ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ (ΜΑΖΙ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ)

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΙ (τουλάχιστον το 10% του πληθυσμού) ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΝΕΑ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

Ένα νέο φάρμακο υπάρχει πια στη φαρέτρα μας για την αντιμετώπιση του ΣΔ και όχι μόνο !!!

Ανήκει βέβαια σε μια ομάδα γνωστή τα τελευταία χρόνια και μάλιστα τα φάρμακα αυτής της ομάδας έχουν κάνει “πάταγο” γιατί

– εκτός από την καλή ρύθμιση του διαβήτη που προκαλούν,
– έχουν εξαιρετική ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ στην ΚΑΡΔΙΑ και στα ΝΕΦΡΑ του διαβητικού ασθενή, δυο όργανα που κατ’ εξοχήν βλάπτονται από τις επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη
– Επίσης ένα ακόμα στοιχείο υπεροχής στα φάρμακα αυτής της κατηγορίας είναι Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ που προκαλούν, μια πάρα πολύ σημαντική δράση, αν σκεφτεί κανείς ότι οι περισσότεροι διαβητικοί (τυπου 2), είναι ΠΑΧΥΣΑΡΚΟΙ, ένας λίαν επιβαρυντικός παράγοντας στην πορεία του διαβήτη και μάλιστα μια από τις κύριες αιτίες για την εμφάνιση του διαβήτη τυπου 2 λόγω της αντίστασης στην ινσουλίνη που προκαλεί
– Συγχρόνως, βελτιώνουν το λιπιδαιμικό προφίλ του διαβητικού αλλά και την υπέρταση, βασικές παράμετροι του “ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟY” μαζί με την παχυσαρκία και τη διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, που οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο για σοβαρά καρδιαγγειακά νοσήματα (εμφραγμα, εγκεφαλικό επεισόδιο κλπ)

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ (GLP-1) ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
Όταν ένας άνθρωπος τρώει, το έντερο παράγει κάποιες “ορμόνες” (πεπτιδια) με την ονομασία GLP1 (αλλά και GIP και άλλα), τα οποία δίνουν “σήμα” στο πάγκρεας για να εκκρίνει ινσουλίνη. Αυτή η εντολή σταματάει γρηγορα από την επίδραση ενός ενζύμου που λέγεται DPP-4. Αυτός λοιπόν είναι ένας κύκλος μιας φυσιολογικής λειτουργίας.
Αν κάποιος πάρει πχ ενδοφλέβια ένα ορό γλυκοζης, το GLP-1 δεν εκκρίνεται πράγμα που σημαίνει ότι η παραγωγή του και έκκριση από το έντερο γίνεται μόνο με τη λήψη τροφής από το στόμα (αυτό ονομάζεται “φαινόμενο ινκρετινης” γιατί οι δυο ουσίες, το DPP-4 και το GLP-1 λέγονται ινκρετινες)

Σκέφτηκαν λοιπόν οι ερευνητές:
1) αν βρούμε κάτι που να σταματάει (αναστέλλει) το ένζυμο DPP-4, τότε το GLP-1 θα μπορούσε να δουλευει περισσότερο και άρα θα έχουμε και περισσότερη ινσουλίνη !!! Σωστα. Και έτσι προέκυψαν τα φάρμακα αυτής της κατηγορίας ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ DPP-4 (τα γνωστά Januvia, Vipidia, Galvus, Trajenta κλπ), εξαιρετικά φάρμακα με μεγάλη ασφάλεια, που όμως δεν είχαν την αναμενόμενη μείωση στην γλυκοζυλιωμενη Hb. Βέβαια εξακολουθούν να είναι πολύτιμοι σύμμαχοι.
2) αν βρούμε επίσης ένα φάρμακο που να μπορεί να λειτουργει σαν το GLP1, τότε θα έχουμε καλύτερη και περισσότερη παραγωγή ινσουλινης. Και έτσι προέκυψαν τα φάρμακα αυτής της κατηγορίας ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ GLP1 (τα γνωστά Victoza, Trulicity, Lyxumia, Bydurion) φάρμακα με εξαιρετική δράση όπως ανέφερα στην αρχή του άρθρου μου.

Πάντα όμως κρύβεται και κάποια δυσκολία μικρότερη ή μεγαλύτερη, ανάλογα με την δεκτικότητα του διαβητικού ασθενή. Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ εδώ λοιπόν ήταν ότι αυτά τα φάρμακα είναι ΕΝΕΣΙΜΑ και πολλοί ή απλά δεν τα θέλουν ή τα αντιπαθούν σφόδρα. Μια κάποια λύση έδωσε η χρήση κάποιων σε μορφή ένεσης 1 φορά την εβδομάδα. Αλλά και πάλι, κάποιοι (και δεν είναι λίγοι), δεν τα θέλουν.

Τα φάρμακα αυτά GLP-1 όπως είπαμε εκτός:
– από τη ρύθμιση του ζαχάρου
– την προστασία στο καρδιαγγειακό και στα νεφρά
– στη βελτίωση της λιπώδους διηθήσεως του ήπατος
– και γενικά του Μεταβολικού Συνδρόμου,
– προσφέρουν μεγάλη βοήθεια στην απώλεια βάρους με διπλό μηχανισμό, πρώτον με άμεση δράση στον υποθάλαμο επιδρώντας στο κέντρο της όρεξης δημιουργούν ανορεξία ΚΑΙ δεύτερον, ενώνονται με υποδοχείς στο στομάχι και καθυστερούν την απομάκρυνση των τροφών μετά το γεύμα, δίνοντας έτσι την αίσθηση του γρήγορου και παρατεταμένου κορεσμού, οδηγώντας έτσι σε ανορεξία, μειωμένη πρόσληψη τροφής με αποτέλεσμα την σταθερή απώλεια βάρους !!!

Έτσι οι ερευνητές, έριξαν το βάρος της έρευνας να μπορέσουν να μας δώσουν ένα καινούργιο GLP1 που να είναι αποτελεσματικότερο από τα προηγούμενα (και ή δυνατόν και σε μορφή χαπιού με λήψη από το στόμα και όχι ενέσιμο). Και τα κατάφεραν.

Σας παρουσιάζω λοιπόν το best seller (έτσι πιστεύω) των επόμενων θεραπειών, τη ΣΕΜΑΓΛΟΥΤΙΔΗ (που έχει πάρει άδεια από το αμερικανικό FDA και σε μορφή χαπιού με την ονομασία RYBELSUS). Βέβαια προς το παρόν υπάρχει σε ενέσιμη μορφή όπως και τα υπόλοιπα φάρμακα της κατηγορίας του, με την ονομασία OZEMPIC (1 ένεση κάθε εβδομάδα).

Οι μελέτες που συνοδεύουν το νέο φάρμακο (Pioneer-1 έναντι εικονικού φαρμάκου πλασέμπο και Pioneer-2 έναντι της εμπφαγλιφλοζινης – ένα άλλο υπέροχο φάρμακο), έδειξαν υπεροχή της Σεμαγλουτιδης στη μείωση της γλυκοζυλιωμενης αιμοσφαιρίνης, με πολύ λίγες παρενέργειες – κυρίως ναυτία) και επίσης μεγαλύτερη απώλεια βάρους από τα άλλα “αδέρφια” της ίδιας κατηγορίας.

Για αυτούς τους λογους, η ΣΕΜΑΓΛΟΥΤΙΔΗ πηρε ένδειξη ως φάρμακο για την παχυσαρκία ακόμα και σε μη διαβητικούς ασθενείς !!!

Καλό είναι να γνωρίζει ο γιατρός που θα το χρησιμοποιήσει ότι:
– πρέπει να γίνει τιτλοποίηση της δόσης (ξεκινάμε με 0,25 για ένα μηνα και σταδιακά ανεβαίνουμε στο 0,5 και τελικά στο 1mg) αλλιώς μπορεί να εμφανίσει ο ασθενής μας έντονες γαστρεντερικές διαταραχές (δυσφορία, φούσκωμα, ναυτία, εμετοί κλπ)
– αν προϋπάρχει διαβητική αμφιβλησττοειδοπάθεια καλο είναι πριν ξεκινήσει η αγωγή να υπάρχει έλεγχος και συνεννόηση με τον οφθαλμίατρο (η πιθανή απότομη πτώση της γλυκοζυλιωμενης αιμοσφαιρίνης δυνητικά μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση της αμφιβληστροειδοπάθειας)
– και τέλος ας γνωρίζουμε ότι σπάνια μεν (αλλά ποτέ δεν εκλείπει ο κίνδυνος) μπορεί να παρουσιαστεί ως επιπλοκή η οξεία παγκρεατίτιδα και για αυτό να είναι καλά ενημερωμένος για τα συμπτώματα, κάθε ασθενής που λαμβάνει GLP-1 θεραπεία !!!

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Novo Nordisk ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΦΑΡΜΑΚΑ, ΤΟΣΟ ΤΟ ΕΝΕΣΙΜΟ (ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΧΟΥΜΕ) ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΠΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ. (Ωχ, δεν σας το είπα, στην Ελλάδα δεν το έχουμε ακόμα το χαπι……, άντε βρεεεεεε !!!).

Νικόλαος Γεωργιάδης
Ιατρός, Ειδικός Παθολόγος, Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας